8 cze 2014

Kino pod chmurką

Wcześniej kino pod chmurką zapewne każdemu kojarzyło się z randką w amerykańskim filmie. Tym razem każdy z nas będzie mógł obejrzeć film w plenerze również w Toruniu. Kino Perła po raz czwarty zawita do polskich miast- tym razem odwiedzi również Toruń. W naszym mieście filmy będzie można oglądać na placu podominikańskim, w sąsiedztwie Arsenału. Seanse będą wyświetlane pięć razy w tygodniu - od środy do niedzieli, zawsze po zachodzie słońca, czyli ok. godz. 21.Repertuar został skonstruowany w oparciu o pięć bloków tematyczny, więc każdy znajdzie coś dla siebie. W środę zobaczymy filmy dokumentalne ze znakiem jakości festiwalu Planete+ Doc, w czwartki pokazy filmów muzycznych wybranych przez krytyka Bartosza Żurawieckiego, w piątek - najlepsze filmy polecane przez AleKino+, a w sobotę i w niedzielę w cyklu "Przekraczanie Granic" Kino Perła wyświetli produkcje wybrane przez Tomasza Raczka. Inauguracja odbyła się w 06.06.2014r. Wstęp na wszystkie projekcje jest bezpłatny.



Repertuar Kina Perła w Toruniu:

Piątek 6 czerwca 2014 Locke
Sobota 7 czerwca 2014 WILQ - premiera + Pokazy Polskiej Animacji
Niedziela 8 czerwca 2014 Kawa i papierosy
Środa 11 czerwca 2014 Bert Stern. Prawdziwy Madman
Czwartek 12 czerwca 2014 Buena Vista Social Club
Piątek 13 czerwca 2014 Londyński bulwar
Sobota 14 czerwca 2014 Mocna Kawa Wcale Nie Jest Taka Zła
Niedziela 15 czerwca 2014 Całkowite zaćmienie
Środa 18 czerwca 2014 Wyprawa na kraniec świata
Czwartek 19 czerwca 2014 The Doors: historia nieopowiedziana
Piątek 20 czerwca 2014 Moon
Sobota 21 czerwca 2014 Moja lewa stopa
Niedziela 22 czerwca 2014 Mały Budda
Środa 25 czerwca 2014 Łowcy owoców
Czwartek 26 czerwca 2014 Lemmy
Piątek 27 czerwca 2014 Dziewczyna z fabryki
Sobota 28 czerwca 2014 Kochanek
Niedziela 29 czerwca 2014 Ukryte pragnienia
Środa 2 lipca 2014 Szalona miłość - Yves Saint Laurent
Czwartek 3 lipca 2014 Leonard Cohen: I'm your man
Piątek 4 lipca 2014 Nigdy nie będę Twoja
Sobota 5 lipca 2014 Babcia Gandzia
Niedziela 6 lipca 2014 Dzikość serca
Środa 9 lipca 2014 Charlotte Rampling. Spojrzenie
Czwartek 10 lipca 2014 Last Days
Piątek 11 lipca 2014 Dziennik zakrapiany rumem
Sobota 12 lipca 2014 Łowca Jeleni
Niedziela 13 lipca 2014 Gracz
Środa 16 lipca 2014 Projekt Nim
Czwartek 17 lipca 2014 Backbeat
Piątek 18 lipca 2014 Tajne przez poufne
Sobota 19 lipca 2014 Żywot Briana
Niedziela 20 lipca 2014 Happiness
Środa 23 lipca 2014 Pussy Riot. Modlitwa punka
Czwartek 24 lipca 2014 Zdobyć Woodstock
Piątek 25 lipca 2014 Człowiek, który gapił się na kozy
Sobota 26 lipca 2014 Płytki grób
Niedziela 27 lipca 2014 Crash: Niebezpieczne pożądanie
Środa 30 lipca 2014 Passione
Czwartek 31 lipca 2014 Życie jest muzyką
Piątek 1 sierpnia 2014 Czarna księga
Sobota 2 sierpnia 2014 eXistenz
Niedziela 3 sierpnia 2014 Skaza
Środa 6 sierpnia 2014 Mistrz tańca powraca
Czwartek 7 sierpnia 2014 Rolling Stones: W blasku świateł
Piątek 8 sierpnia 2014 Za ile mnie pokochasz?
Sobota 9 sierpnia 2014 Wallace & Gromit: Wściekłe gacie
Niedziela 10 sierpnia 2014 Truposz
Środa 13 sierpnia 2014 Kto cię uczył jeździć?
Czwartek 14 sierpnia 2014 Pianistka
Piątek 15 sierpnia 2014 Biała noc
Sobota 16 sierpnia 2014 Żwiąż mnie
Niedziela 17 sierpnia 2014 Drugstore cowboy
Środa 20 sierpnia 2014 Więcej niż miód
Czwartek 21 sierpnia 2014 Idol
Piątek 22 sierpnia 2014 Człowiek z Hawru
Sobota 23 sierpnia 2014 Dzień świra
Niedziela 24 sierpnia 2014 Hana Bi
Środa 27 sierpnia 2014 David chce odlecieć
Czwartek 28 sierpnia 2014 Hair
Piątek 29 sierpnia 2014 Słomiana tarcza
Sobota 30 sierpnia 2014 Postrzyżyny
Niedziela 31 sierpnia 2014 Między Słowami

Serdecznie polecamy i zapraszamy :)


~PS

17 maj 2014

Pierwsze wyjście z mroku.

COMA to łódzki zespół założony w 1998 roku przez gitarzystę Dominika Witczaka i perkusistę Tomasza Stasiaka. Autorem tekstów piosenek jest wokalista – Piotr Rogucki, który prowadzi również solową działalność artystyczną. Pierwszy album zespołu, pt.”Pierwsze wyjście z mroku”, został wydany w roku 2004.


Płyta ta, jest więcej niż magiczna. Teksty utworów są przepiękne – pełne niezwykłych sentencji, metafor, porównań. Za każdym razem gdy mam okazję słuchać tego albumu, odkrywam coś nowego, uzupełniam interpretację. Ta muzyka wzrusza i skłania do refleksji za każdym razem bardziej i inaczej niż wcześniej. Jednocześnie jest bardzo prawdziwa i bezpośrednia. Nie mogłabym nie wspomnieć niczego o samym wokaliście. Urzeka mnie barwa jego głosu oraz wyraźna dykcja i intonacja.

Nie bez powodu zespół ten zdobył wiele nagród. A była to m.in. statuetka Fryderyka w kategorii Album Roku za płytę „Pierwsze wyjście z mroku” zdobyta 15 marca 2005.

Pierwszą piosenką Comy jaką miałam okazję kiedykolwiek usłyszeć było „Sto tysięcy jednakowych miast”, dlatego też zawsze będę ją darzyć ogromnym sentymentem.



Oto i „Sto tysięcy…”


"Przedostała się w parszywy czas
Przez ulice zakażone bezradnością dni
Przez korytarz betonowych spraw
Pewność, że my
Mimo wszystkich nieprzespanych nocy
Mimo prawdy porzuconej na rozstajach dróg
Potrafimy w rzeczywisty sposób
Znaleźć się już

W domu będzie ogień
A do domu proste drogi
Wiodą słusznie moje stopy
Nie zabraknie mi sił
Czas poplątał kroki
Jest łagodny i beztroski
Ma zielone kocie oczy
Tak samo jak Ty

Nauczyłem się umierać w sobie
Nauczyłem się ukrywać cały strach
Nie do wiary, że tak bardzo płonę
Nie do wiary, że rozumiem każdy znak

Zapomniałem, że od kilku lat
Wszyscy giną jakby nigdy ich nie miało być
W stu tysiącach jednakowych miast
Giną jak psy
Dobre niebo kiedy wszyscy śpią
Pochlipuje modlitwami niestrudzonych ust
Tylko błagam nie załamuj rąk
Chroni nas Bóg

Ja mógłbym tyle słów utoczyć
Krągłych i beztroskich
Ze słonego ciasta zmierzchów
Jeśli zechcesz je znać
Wzrok przekroczył linię
Horyzontu aby zginąć
A Ty przy mnie śpisz i żyjesz
Nieodległa w snach

Nauczyłem się umierać w sobie
Nauczyłem się ukrywać cały strach
Nie do wiary, że tak bardzo płonę
Nie do wiary, że rozumiem każdy znak

Nauczyłem się umierać w sobie
Nauczyłem się ukrywać cały strach
Nie do wiary, że tak bardzo płonę
Nie do wiary, że rozumiem każdy znak

To ja, ten sam
Od tylu lat, sam
Bo Ciebie mi brak
Ciebie mi brak
Bo Ciebie mi brak
Ciebie mi brak
To ja, ten sam
Od tylu lat, sam
Czekam.

A TY wyszedłeś już z mroku?"

Źródło, oraz więcej ich tekstów na stronie : http://www.tekstowo.pl/piosenki_artysty,coma.html

~Sue


14 kwi 2014

Festiwalowo cz.1


ORANGE WARSAW FESTIWAL 13-15 CZERWCA


Kolejna już edycja tego festiwalu. Pierwsza miała miejsce w 2008 r. 
Aktualnie koncerty odbywają się na Stadionie Narodowym, a w tym roku dodatkowo festiwal będzie trwał nie dwa, ale trzy dni (13-15 czerwca), a artyści będą grać na dwóch scenach, Orange Stage oraz Warsaw Stage.
Line up ogłaszany jest co kilka tygodni, aktualnie podanych zostało 28 wykonawców. Wszystkich artystów ma być aż 30. Wśród nich są m.in takie gwiazdy jak: 

Dzień pierwszy - 13 czerwca:
  • Kings Of Leon
  • Queens of The Stonage
  • Snoop Dog aka Snoop Lion
  • Martin Garrix
  • The Pretty Reckless
Dzień drugi - 14 czerwca:
  • Florence and the Machine
  • The Kooks
  • The Wombats
  • The Prodigy
  • Hurts
  • Rita Ora
Dzień trzeci - 15 czerwca: 
  • Outkast
  • David Guetta
  • Kasabian
  • Timbaland
  • Limp Bizkit
  • Bring Me the Horizon

Oczywiście to nie wszyscy wykonawcy, całą liste możecie znaleźć na http://orangewarsawfestival.pl/

Bilet na 1 dzień to koszt od 199 zł. 2 dni od 339 zł, a 3-dniowy karnet to koszt powyżej 500 zł.
Bilety do nabycia na stronie festiwalu oraz na http://www.eventim.pl/bilety.html?affiliate=APL
Dodatkowo odsyłam na stronę facebooka OWF z której możecie dowiedzieć się wielu ciekawych informacji na temat koncertów ;) https://pl-pl.facebook.com/OrangeWarsawFestival

PS. Fanom Linkin Parka przypominam, że ich koncert odbywa się 5 czerwca. Kupujcie więc bilety! http://www.eventim.pl/linkin-park-bilety.html?affiliate=APL&doc=erdetaila&fun=erdetail&erid=1138052&sort_by=event_datum&sort_direction=asc


~Nina

15 mar 2014

Orły 2014


Orły 2014 rozdane...



Konkurs organizowany od 1999 roku przez Niezależną Fundację Filmową w tym roku również rozdał już swoje nagrody. Pomysłodawcą konkursu jest Dariusz Jabłoński. Orły przyznawane są w 18 kategoriach, w dwuetapowym, korespondencyjnym i tajnym aż do ogłoszenia wyników głosowaniu. Bezkonkurencyjny okazał się film "Ida" w reżyserii Pawła Pawlikowskiego. Otrzymał nagrodę w głównych kategoriach dla : filmu, reżysera i za pierwszo planową rolę Orła otrzymała Agata Kulsza, więcej o filmie na naszym blogu : http://recenzenci-oceniaja.blogspot.com/2014/01/ida.html.

LAUREACI POLSKICH NAGRÓD FILMOWYCH

NAJLEPSZY FILM

"Ida", reż. Paweł Pawlikowski

NAJLEPSZA REŻYSERIA

Paweł Pawlikowski ("Ida")

NAJLEPSZA GŁÓWNA ROLA KOBIECA

Agata Kulesza ("Ida")

NAJLEPSZA GŁÓWNA ROLA MĘSKA

Dawid Ogrodnik ("Chce się żyć")

NAJLEPSZA DRUGOPLANOWA ROLA KOBIECA

Anna Nehrebecka ("Chce się żyć")

NAJLEPSZA DRUGOPLANOWA ROLA MĘSKA

Arkadiusz Jakubik ("Chce się żyć")

NAJLEPSZY SCENARIUSZ

Maciej Pieprzyca ("Chce się żyć")

NAGRODA PUBLICZNOŚCI

"Chce się żyć", reż. Maciej Pieprzyca

NAJLEPSZA SCENOGRAFIA

Anna Wunderlich ("Papusza")

NAJLEPSZE KOSTIUMY

Barbara Sikorska-Bouffał ("Papusza")

NAJLEPSZY MONTAŻ

Jarosław Kamiński ("Ida")

NAJLEPSZY DŹWIĘK

Guillaume Le Braz, Jacek Hamela ("Imagine")

NAJLEPSZE ZDJĘCIA

Krzysztof Ptak, Wojciech Staroń ("Papusza")

NAJLEPSZA MUZYKA

Jan Kanty Pawluśkiewicz ("Papusza")

NAJLEPSZY FILM DOKUMENTALNY

"Inny świat", reż. Dorota Kędzierzawska

NAJLEPSZY FILM EUROPEJSKI

"Sugar Man", reż. Malik Bendjelloul

ODKRYCIE ROKU:

Bodo Kox za reżyserię filmu "Dziewczyna z szafy"

NAGRODA ZA OSIĄGNIĘCIA ŻYCIA

Kazimierz Karabasz





13 lut 2014

Gra Endera

    Zdecydowanie muszę zacząć od tego, że nie jestem fanką filmów sci-fi oraz, że filmów w takiej tematyce widziałam niewiele, dlatego też moja ocena może być według innych, nieco zawyżona.


    Akcja Gry Endera (reż. Gavin Hood) rozgrywa się w roku 2070. Ziemia jest zagrożona inwazją obcych wyglądających jak owady. Zaczynają się przygotowania do wojny. Z ziemi zostają zabierane dzieci, które później, w kosmicznej bazie, są szkolone na wojowników stawiających czoła zagładzie. Wśród nich jest pewien chłopak - Ender. Jest on niezwykle inteligentną osobą, która już od początku była bacznie śledzona przez jednego z pułkowników. Pomimo swej nieprzeciętności, Ender nie ma zbyt wielu znajomych. Jest raczej typem samotnika, który musi nauczyć się pracy w grupie. Dzięki swojemu geniuszowi, oraz myśli strategicznych, chłopak szybko awansuje na kolejne stanowiska, by ostatecznie stanąć przed najważniejszym zadaniem - pokierować bitwą ostateczną i zniszczyć wroga.

   W Enderze urzekł mnie nie tylko jego geniusz, ale sposób bycia. Nie jest on typowym superbohaterem - umięśnionym czy mężnym. Dobrze, że reżyser nie zapomniał o tym, że jest on jeszcze dzieckiem. Chłopak nie kryje emocji, czasem płacze, współczuje. Nie wszystko chce rozwiązać agresją, oraz (w jakimś stopniu) obchodzi go zdanie innych. Nie chce być wykluczany z towarzystwa. Pomimo to wykazuje się odwagą, potrafi się sprzeciwić ludziom wyżej postawionym od siebie.

    Dużym plusem jest również w mojej ocenie to, że efekty specjalnie nie są przesadzone. Mam na myśli, że czasem autor filmu wyraźnie przesadza z wybuchami, cyfryzacją. Tu - wszystko było tak jak być powinno. Bez przesady, wyraźnie, miło dla oka.

    Gorąco polecam ten film wszystkim. Oglądając go, chciałam by trwał jak najdłużej. Już wyżej wspomniałam - oglądałam mało filmów w typie sci-fi, lecz po tej projekcji myślę, że już nie będę z góry negatywnie oceniać takie filmy.








~ Nina

11 sty 2014

Ida

     Historia młodej dziewczyny, przyszłej zakonnicy, wychowywanej w klasztorze. Jej droga krzyżuje się z ciotką Wandą, będącą jej jedyną rodziną. Tu zaczyna się cała historia.

    Ida chce znaleźć groby swoich rodziców, towarzyszy jej Wanda, która podczas wyprawy pragnie „nawrócić” młodą zakonnice.( Jednak film nie ma oddźwięku anty kościelnego.)Postacie są zestawione na zasadzie kontrastu. 

    Czarno-białe zdjęcia, statyczne kadry, mało dialogów; dużo przenikliwej ciszy, która nie jest „na siłę”, a która komponuje się i uzupełnia wykreowaną wizję reżysera; postać tytułowej Idy grana przez Agatę Trzebuchowską, nie wyrażającą właściwie żadnych emocji. To wszystko daje bardzo kompletny, plastyczny efekt.

    Film jest poruszający, nawet wzruszający, ale nie smutny. Występują w nim cykliczne zmiany nastroju. Postać Wandy jest rozbrajająca i niesamowicie zagrana, Agata Kulesza jak zwykle niezawodna.

    Warto zwrócić uwagę na pewną scenę(y). Wszystkie zakonnice(w tym Ida) zaczynają jeść zupę w jednym momencie, z minami „jak za karę”, stukając przy tym na zmianę łyżkami, nie pada jedno słowo.

    Ta scena powtarza się po powrocie Idy z wizyty u ciotki. Dziewczyna dostrzegając absurd sytuacji nie może ukryć uśmiechu, napotykając tym samym karcące spojrzenie siostry przełożonej. Ukazuje to drobną, acz znaczącą zmianę w sposobie myślenia dziewczyny.



    Co stało się dalej?

    Na te pytanie odpowiedzcie sobie sami po obejrzeniu filmu.

    Dodam jeszcze, że film został wyreżyserowany przez Pawła Pawlikowskiego i dostał główną nagrodę 57. Londyńskiego Festiwalu Filmowego, Złote Lwy na festiwalu w Gdyni, oraz Grand Prix w Warszawie.




~Marania